29 Nis 2010

Special One




İster "futbolsuzluk" diyelim, ister "anti-futbol" diyelim, José Mourinho son zamanlarda kimsenin yapamadığını yaparak üst düzeyde bir turnuvadan Barcelona'yı eledi! Adam gerçekten kendini sevene sevmeyene kabul ettirmeye devam ediyor. Massimo Moratti'nin maç sonunda söylediği gibi oyuncular kahraman, mücadeleler inanılmaz, José ise fenomen! Bugün kullandığı stratejiyi eleştirebiliriz ama Giuseppe Meazza'da yaptıklarını da küçümseyemeyiz. Porto'yla 2004'te yaptığını bu sene Internazionale'yle Madrid'de yapmak üzere. Ve yanında dünyanın büyüklüğüne kanıt olarak sevinmek için Cibeles Meydanı'nda Madridistaları bulacak!

Maça geçersek, aslında Motta'ya çıkan felaket kırmızıya kadar Inter bu kadar savunmayı düşünmemişti. O dakikadan sonra Mourinho, Arsene Wenger'in kapıldığı fantezilere kapılmadı ve realist davrandı. Dizilişe göre Chivu'ya sol açık ya da kanat diyebiliriz ama sahanın içinde top Barcelona'dayken, 4 savunmacısının ayakları ceza sahası çizgisine basıyor, önlerinde ki 5 adam bu 4'lüyle bir kaç metrelik bir genişlikte duruyordu. Bu yüzdendir ki 60 dakika boyunca sık sık Zanetti'yi sol iç stoper, Samuel Eto'o'yu sol bek olarak gördük. Cambiasso'nun top kanatlara indiği zaman savunmanın içine gömülmesiyle 7-1-1 gibi bir taktiğe dönüyordu Inter. Helenio Herrera görse benim taktiği epeyi azdırmışlar, abartmışlar derdi. Ancak, Mourinho'nun buradan sağ çıkanlardan öğrendiği bir şeyler olduğu gerçek. United elerken, Chelsea buradan istediğini alırken, pas kanallarını kapatıp, orta saha ve defansını mümkün olduğunca birbirine yakın tutuyor. Top Xavi'deyken inanılmaz özen gösterip, kanada indiği zaman en az 2 oyuncuyla savunmacılarına kademe getiriyorlardı. Şu oynasaydı, bu oynasaydı demenin peki bir anlamı yok. Bu seviyedeki takımların bu kadar çok maç oynayacaklarını eksik kalabileceklerini hesap ederek, benchlerine doğru takviyeleri yapmaları gerekir. Pique'nin yapabildiğini, Ibrahimovic'in yapamaması, yani kanattan gelen yüksek toplarda ceza alanını karıştıramaması, beklenen azmi ve mücadeleyi gösterememesi karakter meselesidir. Ibrahimovic hiç bir zaman bu tür bir oyuncu olmadı. Eğer, Pep, Laporta ve Begiristain'in beklentisi buysa büyük bir yanlış içerisindeler. Halbuki, orada yer alabilecek Gudjohnsen bile daha etkili olurdu Ibra'ya oranla.
Bir söz de Busquets'e söylemek lazım. Bir daha Milano yakınlarına uğrarken çok dikkatli olması lazım. Zira, kendisi bile unutur da tribün geleneği olan İtalyanlar unutmaz! De Bleeckere'nin onun basit oyunculuğunu çözememesi gerçekten üzücü. Maç içinde Alves'in sürekli bu tarz hareketlerine alışmıştık da, halkın içinden gelen ve mücadele ruhu daha fazla olduğuna inandığımız altyapı çocuklarından bu tarz hareketler görmek canımızı daha fazla sıkıyorAyrıca De Bleeckere'nin son dakikalarda yediği Barcelona golüne diyet demeyeceğim. Bir yanlışı diğer bir yanlışla düzeltmek doğru olmaz. Bu tıpkı maçın başında Motta'ya çıkan kart gibi, tamamen etki altında kalmak ve maçın hakimiyetini yitirmemek için yapılmış acizane hareketlerdir.

Bunlar Da İlginizi Çekebilir